پارسال همین موقع ها بود که داشتم یکی از ویدئوهای برایان تریسی رو نگاه میکردم که در مورد اهداف صحبت میکرد. هیچوقت طرفدار اینایی که در مورد موفقیت حرف میزنن و موفقیتشون رو هم از این راه به دست آوردن نبودم اما این نکته ای که از ایشون یاد گرفتم واقعا مفید بود. همیشه میگفتم که چه ربطی داره که آدم اهدافش رو بنویسه. خب اهدافش رو میدونه و دنبال میکنه و دیگه چه نیازی به نوشتن داره. تا اینکه اواسط امسال (2018) برای اولین بار اهدافم رو نوشتم. الان که داریم به آخر سال نزدیک میشیم دارم فکر میکنم که راهنمایی بسیار مفیدی بوده. من 20 تا هدف برای امسال نوشتم که به 10 تاش هم نرسیدم. همونطوری که قبلا خونده بودم معمولا آدم ها توانشون رو برای چیزی که توی یکسال میتونن بدست بیارن دست زیاد میگیرن و به خیلی هاش نمیرسن و توانشون رو برای ده سال خیلی دست کم میگیرن و به چیزایی خیلی بیشتر از اونیکه که فکر میکنن میرسن. فکر میکنم که حداقل قسمت اولش در مورد من درسته. یعنی برای اهدافی که نوشتم بسیار وقت بیشتری نیاز داشتم.
(نه این عکس اهداف من نیست فقط از اینترنت پیدا کردم!)
دلیل این که میگم باید نوشت این بود که به جای اینکه وقتم رو تلف کنم و منحرف بشم, هر روز نگاه میکردم که باید چه چیزهایی رو تموم کنم و برای همون ها برنامه ریزی میکردم. مثلا یکی از اهدافم این بود که باید هفته ای یک کتاب رو بخونم. چند ماهی گذشته بود که من حتی 2 تا کتاب رو هم نخونده بودم. این شد که فکر کنم چطوری میتونم به این هدفم برسم. برای این کار تصمیم گرفتم که کتاب های صوتی رو تجربه کنم و تجربه خوبی بود که بعدا مینویسم. یا اینکه داشتم گیتار تمرین میکردم اما دیدم که الان برام اولویت نیست. هدف مهمتر من مشخص کردن وضعیت اقامتم هست. برای همین گیتار رو موقتا گذاشتم کنار. یعنی وقتی همه اهدافم رو کنار هم میدیدم تونستم اولویت بندی کنم. حتما برای سال دیگه هم مینویسم و این بار بهتر میدونم چند تا هدف و چطوری هدف گذاری کنم.
درباره این سایت