این دو روز اخبار سیل ایران رو دنبال میکردم. مامانم اینا برای عید رفته بودن شیراز و درست شب قبل از سیل راهی تهران شدن. من ازشون خبری نداشتم و دیروز خیلی نگران بودم تا اینکه مامانم پیام داد که همه سالم هستن. یکی از بدی های دوری از خانواده اینه که بعضی وقتا ازشون بیخبری و کاری هم از دستت بر نمیاد. خدا رحم کنه به حال سیل زده و رحمت کنه کشته شدگان بی تدبیری مسئولین.
خیلی ناراحتم که از اینکه شاید بسیاری از این موارد قابل پیشگیری بودن.
توی چکیده آمده که "نتایج حاکی از آن میباشد که با توجه به الگوی جریان شکل گرفته در سیلاب مذکور و نقشه‌های شاخص مخاطره، تخلیه کلی شهر امری ضروری به نظر می‌رسد. از طرفی با توجه به مساحت پهنه پرخطر، میزان خسارات وارده سنگین خواهد بود." یعنی حتی قبلا در موردش تحقیق هم شده و به این نتیجه رسیدن که بهتره زودتر منطقه تخلیه بشه.
یکی از تفاوت هایی که میبینم همینه که اینجا تحقیقات خیلی بیشتر به کاربرد میرسن. البته همچنان فاصله زیادی بین تحقیق و کاربرد هست اما به مراتب توجه بیشتری میشه و بسیاری از شرکت ها و دولت سرمایه گذاری زیادی برای انجام تحقیقات میکنن و از نتایجش هم استفاده میشه. امریکا هم سیل میاد و گردباد میاد و طوفان های وحشتناکی که نظیرشون کمتر جاهای دیگه مشاهده میشه اما فرق هست بین چیزی که قابل پیشگیری هست و چیزی که قابل پیش بینی نیست.
درباره این سایت